🔴 دانشگاه قلب انقلاب تمام عیار!

دانشگاه در امتداد خیابان و خیابان فصل مشترک همه جنبش های زنان، دانش آموزان ، معلمان و کارگران و صد البته جوانان، نیروی اجتماعی عظیمی تا نابودی نظام آخوندی در صف نخست مبارزه تدارک دیده و توانمند است.

از همان دم که شعار « زن زندگی آزادی» در مزار زنده یاد ژینا امینی در سقز پژواک یافت، دانشجویان با طرح و گسترش این شعار نقش تاریخی خود را در آغاز خیزشی که می رود قیام همگانی را تثبیت و منجر به انقلابی شود که سمت و سوی سیاسی و اجتماعی آن جامعه ایران را از استبداد دینی رها نماید، به درستی نشان دادند.

دانشگاه طی این چهل روز نه تنها نشان داد که زنده، بلکه قلب انقلاب است. چرا که، نسل معترض دانشجو در بیش از صد دانشگاه، همراه متعرضین خیابانی شعار استراتژیک زن زندگی آزادی، مرگ بر ستمگر نه شاه می خوایم نه رهبر، را سر دادند و با تکیه به سازماندهی افقی و شبکه های اجتماعی ظرفیت غیرقابل باوری از جنبش دانشجویی را دوباره زنده کردند.

طبق آمار و ارقام نزدیک به دویست دانشجو را دستگیر و نهاد حراست در هر دانشگاه همچنان بدنبال ایجاد ترس و هراس است.

اما از آن جائیکه دانشگاه بخشی از جامعه و پیوند ناگسستنی با آن دارد در حال و هوای وضعیت انقلابی و فضای اجتماعی رادیکال قرار گرفته و می بینیم که همبستگی دانشجویان معترض باعث شده که جنبش دانشجویی دوباره سر برآورد و خواهیم دید که به مثابه نیروی پیشتاز قادر خواهد بود نقش تاریخ ساز خود را در واژگونی نظام آخوندی ایفا نماید.

جنبش دانشجویی یکی از با تبارترین جنبش های جامعه ایران است. بنابر این هم اینک که وضعیت انقلابی روز به روز تقویت می شود می بینیم که دانشجویان از اصفهان تا مشهد از مشهد تا تهران، کرج، همدان، تبریز، سیستان و بلوچستان، کرمان، بابل، جیرفت، یزد، بندرعباس و کرمانشاه و همه شهرهای کوچک و بزرگ در شعله ور شدن اعتراضات موثرند.

در دانشگاه با مزدوران سازمان یافته بسیجی و حراست رویارویی می کنند و با حذف تفکیک جنسیتی سلف، فضای دانشگاه را متحول و ما با این پرسش ها روبرو می شویم که

آیا در گام های بعدی در سازماندهی جنگ و گریز خیابانی، نقشی کلیدی خواهند داشت؟

آیا ما شاهد خواهیم بود که سه جریان دانشجویی؛ شورای های صنفی دانشجویان کشور و دانشجویان متحد و دانشجویان پیشرو در پی ریزی نهادی سراسری اقدام خواهند کرد و یا نه، با سازماندهی غیر متمرکز و افقی ، توانایی جنبش دانشجویی بهتر ارتقاء خواهد یافت؟

آیا اعتراضات دانشجویان از دانشگاهها به خیابان سر ریز خواهد شد؟

ویدیوهای رسیده به ایران اینترنشنال نشان می‌دهند که دانشجویان دانشگاه بهشتی تهران روز شنبه هفتم‌ آبان‌ماه در تجمع اعتراضی خود مراسم مقنعه‌سوزان برگزار کرده‌اند

🔴 در مقابل کشتار عمومی، پاسخ چه خواهد بود؟

به نظر میرسد که بعد از هفته ها مقاومت جانانه و تاریخ ساز، خیزش و قیام همگانی زنان، دختران و جوانان جسور و آگاه در آستانه ورود به مرحله جدیدی ست.

در مرحله آغاز قیام؛ اعتراضات آنی، پراکنده، سازماندهی محله محور، مقاومت مدنی با رویکرد دفاع مشروع و هجوم به دشمن و راه کار تهاجمی امکان گسترش قیام را فراهم و حال در آستانه ورود به مرحله جدید هستیم؛

شکل جنگ و گریز در حال تغییر است و یک هماهنگی نانوشته در میان معترضین کف و خیابان در حال شکل گیری ست به این معنا که معترضین به سرعت از یک محله و خیابان به خیابان و منطقه ای دیگر سرازیر می شوند، در صورت نیاز تغییر مسیر می دهند به این ترتیب که کنش از معترضین و دشمن راهی جز واکنش ندارد، در همین جا به جایی نقطه اعتراض اقشار بیشتری بطور زنده و واقعی با معترضین چهره به چهره می شوند و می بینیم که همین شیوه باعث رشد کمی معترضین می گردد و روحیه مبارزه تقویت می شود و در صورت ممکن به سرکوب گران هجوم می برند و آنان راهی جز فرار نمی بینند.
« در همین رفت و برگشت، جنگ و گریز و هماهنگی های نانوشته محل اعتراض، یکباره شما با دختری نوجوان اما پرشور و معترض روبرو می شوید و به روشنی اعلام می کنه که کسی حق نداره برای من تعیین کنه که چه بپوشم و چگونه زندگی کنم. همانطور که من به پوشش دیگران دخالت نمیکنم. در همین گیر و دار جنگ و گریز متوجه می شوی که دهه هشتادی ها و نودی ها، دارای چه سطحی از شعور اجتماعی و دغدغه های انسانی هستند و ...»

از چهارشنبه هفته گذشته خیزش و قیام همگانی در آستانه ورود به مرحله جدیدی ست. چرا که جنگ و گریز در چند هزار محله در ایران جریان و گاها در نیمه های شب اعتراض شکل می گیرد و نیروهای خسته و درمانده اما وحشی و درنده خو، در مقابل کنش معترضین به واکنش می غلتند. غافل گیری معترضین در خیابان برای دشمن دیوانه کننده شده است .

تاثیر و تاثر روند فوق را می توانیم در دانشگاههای کشور هم بیینیم، همچنین حضور اعتراضی چند هزار نفری بلوچ ها در زاهدان و گسترش روز افزون اعتراض در مناطق مختلف تهران و کردستان بعنوان دو دژ اصلی انقلاب تمام عیار، دوره نخست قیام همگانی را تکمیل می کند.

به نظر میرسد که نظام آخوندی در مقابل پیشروی جامعه خود را آماده می کند که کشتار عمومی برپا کند و پرسش این است که چه پاسخی خواهد گرفت؟

شاید بارور کردنی نباشد که کشتار عمومی نه اینکه نظام را به یک قدمی سقوط که باعث واژگونی حتمی و قطعی آن در کوتاه مدت خواهد شد. چرا که وضعیت انقلابی چنان در حال رشد و شکوفائی ست که در کردستان، زاهدان و تهران و دیگر مناطق به راحتی قابل درک و فهم است که در روز روشن دیوار نویسی، ضدیت با حجاب اجباری در مقابل گارد ویژه و یا به عنوان نمونه کشتار در نماز جمعه زاهدان زمینه ای فراهم کرد که هزاران تن از مردم این خطه به میدان آیند و یا سرکوب دیوانه وار در سنندج اعمال کردند و دیدیم که طی روزهای اخیر کردستان یکپارچه به پا خاست.

اشتباه محاسباتی نظام آخوندی خواهد بود که بدنبال قتل عام عمومی باشد. چرا که خیزش و قیام همگانی مردم آماده است که در پاسخ به قتل عام عمومی، بطور میلیونی به خیابان ها سر ریز شده و به سرعت برق مراکز دولتی و نظامی را تسخیر نمایند. بنابر این تغییر در استراتژی سرکوب نظام آخوندی تتبعات غیرقابل تصوری برای او از خود به جا خواهد گذاشت و واژگونی آن را تسریع خواهد کرد.