لالایی...
تو شبهام وقتی لالایی میخوندی
نگفتی با من ازخوابی که بد بود
چه معصومانه مادر باورم شد
که خوبی از همیشه تا ابد بود
تو شبهای منو شبهای قصه
رد زشتی نبود از پای وحشت
شبا تا بلکه آسوده بخوابم
نگفتی با من از مرگ محبت
میگفتی زندگی با این قشنگی
میون کوچه هاش دلخستگی نیست
نه زندونی نه دیواری نه سنگی
سر راه من و همبستگی نیست
تو میخوندی و منهم در خیالم
امید لاله ای پرپر نمیشد
تو خاک باغچه ماهی جون نمیداد
کبوتر بچه بی مادر نمیشد
تو شبهام وقتی لالایی میخوندی
نگفتی با من از خوابی که بد بود
چه معصومانه مادر باورم شد
که خوبی از همیشه تا ابد بود
میخوندی وقتی از رویای دنیا
میدونستی دروغه قصه هامون
میخواستی تا با هم آروم بگیریم
میخوندی تا بخوابیم هردوتامون
تو با من از خودت هرگز نگفتی
چگونه گلشن قلب تو پژمرد
کجا شد کودکی های تو مادر
چه کابوسی زد و خواب تورو برد
تو شبهام وقتی لالایی میخوندی ...
آذر
@massoud_azar🔗
@massoudazarhttps://t.me/lran_Aryayee