ارسالی از تبریز:
یکی از دانشجویان دانشگاه تبریز چند کلمهای با همکلاسیها صحبت کرده است!
انقلابی که سومین ماه خودش را طی میکند، قطعا با یک بازی فوتبال به پایان نمیرسد. قیام و انقلاب بالا و پایین دارد اما اگر به سیر آن در ۷۲ روز گذشته نگاه کنیم، میبینیم که با هر فراز و نشیبی این قیام پرقدرت و در یک روند صعودی به مسیر خود ادامه داده و باز هم خواهد داد.
یک انقلاب و قیام ریشه در چند موضوع روبنایی مانند احساسات من و شما یا یک بازی فوتبال ندارد که با این چیزها هم ختم شود. زیرساخت و مبنای این قیام ظلم بیانتهایی است که در ۴۳ سال گذشته به مردم ایران شده، پس برای خاموش شدن قیام همان علت اصلی باید از بین برود، بدین منظور یا حکومت باید دست به اصلاحاتی اساسی در تمام ساحتهای خود بزند – که ممکن نیست – یا اینکه به دست مردم از تاریخ ایران جارو شود.
ما با خواستهایی به میدان آمدیم که هنوز راه درازی برای رسیدن به آنها در پیش داریم. قرار هم نبوده که در عرض ۷۲ روز به خواستههایمان برسیم. آزادی یک کشور از دست حکومتی که در جنایت هیچ تردیدی به خود راه نمیدهد امر سادهای نیست که در ۳ ماه انجامپذیر باشد. نباید فراموش کنیم که این مبارزه از همان روز به قدرت رسیدن خمینی آغاز شده و تاکنون دهها هزار نفر جان خود را برای آن فدا کردهاند.
حال که تا اینجا آمدهایم تنها یک راه در مقابلمان وجود دارد: پیش رفتن تا رسیدن به مقصد آزادی.
آیا کنار کشیدن در شرایطی که صدها نفر از هموطنانمان فقط در این قیام در خون خود غلطیدهاند، انسانیت ما را زیر سوال نمیبرد؟
یادمان باشد چشم امید این مردم به دانشگاه و دانشجویان است.
ساعت ۱۲:۳۰ در دانشگاه باشیم و صدای اعتراض مردممان را به عرش آسمان برسانیم.
۵ آذر
#آزادی_آزادی_آزادی#قیام_تا_سرنگونی🆔
@ir_Protests