وبا-۱۳۱۰ تهران:
هنوز به دهم محرم نرسیده، وبا روزی ۲۰۰ نفر و تا اوایل صفر بیماری بر شدت خودافزود و روزی ۷۰۰ نفر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌مردند. اعتمادالسلطنه می‌گوید:”بین ۲۰ تا ۲۱ محرم یعنی در دو روز، ۱۶۰۰ نفر تلف شدند.”
پ.ن: بحران کنترل بیماری های فراگیر در محرم و صفر ریشه ی تاریخی داره!
وبا در کرمان:
مردم نخست امیدوار شدند که شاید خداوند این آتش وبا رابرای جان پدرسوختگان بدذات افروخته است، لیکن وقتی آن پدرسوختگان ماندند و مردم مردند، گفتند: خوبان بالطبع می‌‌‌‌‌‌‌‌‌سوزند، آتش که گرفت خشک و تر میسوزد.
پ.ن: به گواه تاریخ پدرسوختگان میمانند!
وبا در اصفهان:
ظلالسلطان از ترس و به واسطه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بروز ناخوشی به اطراف اصفهان رفته.شهر امن و امان است و مردم درمساجد مشغول چراغان هستند.هرچند خلق مضطرب هستند، بعضی مشغول تعزیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌داری هستند، اجزای دیوان هم رفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند، کسی هم قدرت بیرون‌‌‌‌‌‌‌‌‌رفتن ندارد.
وبا و حکومت ایران:
هنگام بروز وبا،حکام راه گریز درپیش می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گرفتند.با پنهان‌‌‌‌‌‌‌‌‌ساختن حقیقت، مردم را در میان مهلکه رها میکردند و کارگزاران ازبیم مسدودشدن راه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها با برقراری قرنطینه که مستلزم گردآوری آذوقه و هزینه بود، مخالفت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌ورزیدند.
Davood
@Magzhaneh
