من اخگری زان اتش که آهن را ذوب می کند
من دلوپیک له و بارانه م که ده ریایه ک به دی دینی / من قطره ای زان بارانم که دریا می شود روزی
من شه مالم ئه و شه ماله ی پر له شنه ی به سوزو تاو / من صبایم ، خروشان با نسیم های سوزانش
ده مه و به هار به فری داگیر که ری ولات ئه که م به ئاو / که آب می کند برف غاصبان را در بهار
من ژیله موم ئه و ژیله موی دوای هه زاران ئاو لی پرژ
من شعله ی زیر خاکسترم بعد هزاران آب پاشی
دیسانه وه گه ر ده حاویم ده یلیمه وه گورانی ژیان / پس از اندکی آرمیدن سرود زندگی سر می دهم
کاتی ساوای باووک کوژراو فرمیسک ئه رژینه به تاسه/ آن زمان فرزندان شهید ، اشک می ریزند از داغ فراق / من پر سوز تر از آن اشکم ، مصمم تر از آن نفس
من باوه رم بومه له رزه م دلی زه وی ده له رزینم / من باورم ، زمین لرزه ام ، قلب زمین را می لرزانم کوهساران را از جا می کنم و همه جهان را آشفته می سازم
من رووناکی ئاسوی ژینم وه ک تاو هه لدیم بو ژیر ده ستان / من روشنی آرزوی زندگیم ، همچو آفتاب برای زیر دستان
من شورشم ئاگره سوره م ئاگره سوره که کردستان
من انقلابم ، آتش سرخم ، آتش سرخ
کردستان
🥇
Mellig.net