ﯾﮏ ﻣﺸﺖ ﮔﺪﺍ زاده، ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ
ﺩﺭ ﻣﯿﻬﻦِ ﭘﺮ ﺭﻭﻧﻖِ ﻣﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﮔُﺰیدند
ﺑﺎ ﺭﻭﺿﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻍِ ﭘﺮ ﺍﺯ ﮔل
ﭼﻮﻥ ﮔﺎﻭ ﺩﻭﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﺮﯾﺪﻧﺪ ﻭ ﺧﺰﯾﺪﻧﺪ
ﺑﺎ ﭼﻮﺏ ﻭ ﭼﻤﺎﻕ و ﻗﻤﻪ ﻭ ﺩﺷﻨﻪ ﻭ ﭼﺎﻗﻮ
ﺳﺮ ﻫﺎ ﺑﺸﮑﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺷﮑﻤﻬﺎ ﺑﺪﺭﯾﺪﻧﺪ
ﮔﻔﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻖِ ﺍﺳﻼﻡِ ﻋﺰﯾﺰ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﺳﯿﻪ ﮐﺎﺭ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺷﻤﺮ ﻭ ﯾﺰﯾﺪﻧﺪ
ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺯ ﻧﻔﺮﺕ ﺩﺭِ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺍستاﺩ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ
ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺑﻪ ﺻﺤﻦِ ﭼﻤﻦ و ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ
ﻫﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﮔﻠﻪ ی بزﻏﺎﻟﻪ ﭼﺮﯾﺪﻧﺪ
ﺑﺎ ﭼﺮﮎ ﻭ ﺷﭙﺶ لشکرِ ﺟﺮّﺍﺭِ ﮔﺪﺍیاﻥ
ﺍﺯ ﺳﺎﻣﺮﻩ ﻭ ﮐﻮﻓﻪ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﺕ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ
ﺭﻭﺯی که ﺟﻮﺍﻧﺎﻥِ ﻭﻃﻦ ﺩﺭ ﺻﻒِ ﭘﯿﮑﺎﺭ
ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﻧﺎﻥ ﺫﺍﺋﻘﻪ ی ﻣﺮﮒ ﭼﺸﯿﺪﻧﺪ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺮﺍﻓﺮاﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﻋﯿﻦِ ﻭﻗﺎﺣﺖ
ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻩ ﺧﻮﺭﺍﻥ ﻣﺪﻋﯽِ ﺧﻮﻥِ ﺷﻬﯿﺪﻧﺪ
ﺍﯾﻨَﮏ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻏﺎﺭﺕِ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡِ ﺑﺪﺑﺨﺖ
ﮔﻮﯾﯽ شَرَفِ ﮔﻤﺸﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﺧﺮﯾﺪﻧﺪ
ﺑﺎ ﺯﻭﺭ ﻭ ﺭﯾﺎﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺩﺯﺩﯼ ﻭ ﺗﻘﻠﺐ
ﺑﺮ ﻗﺎﻣﺖِ ﺩﯾﻦ ﺟﺎﻣﻪ ی ﺗﺰﻭﯾﺮ ﺑﺮﯾﺪﻧﺪ
ﻣﻮﺳﯿﻘﯽِﺷﺎﻥ ﺷﯿﻮَﻥِ ﻣﺮﮒ ﺍﺳﺖ ﻭ ﮔﺪﺍﯾﯽ
ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺭ ﺩﻻﻥ ﺩﺷﻤﻦِ ﺷﺎﺩﯼ ﻭ ﺍﻣﯿﺪﻧﺪ
ﮐﻮﺗَﻪ ﻧﻈﺮﺍﻥ ﻗﺎﺻِﺪِ ﺩﻭﺭﺍﻥِ ﺗَﻮَّﺣُﺶ
ﺑﺮ ﺳﻘﻒِ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭِ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ ﺗﻨﯿﺪﻧﺪ
ﺟﺰ ﻣﻔﺖ ﺧﻮﺭﯼ، ﻣﺮﺩﻩ ﺧﻮﺭﯼ، ﻧﻮﺣﻪ ﺳُﺮﺍیی
ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻨﺮِ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺷﯿﺦ ﻧﺪﯾﺪند.
@irajmirrza