با جمهوری اسلامی دهه 60 / 70 / 80 نمیجنگیم.
{شرط پیروزی؛ آگاهی، آگاهی رسانی، شناخت دوست از دشمن و اصلاح اشتباهاتمان در مبارزه است}
#آگاه_باشید و آگاهی رسانی کنید:
واژههای «تفرقه» «اتحاد» «مصلحت»، واژه هایی هستند که بیشترین مغالطه هارا میتوان با استفاده از این واژگان انجام داد.(البته گویا فقط برای مغالطه ساخته شدهاند)
واژههایی که جمهوری اسلامی 43 سال است از آنها درون نظام خودش و خارج از آن استفاده میکند.
جمهوری اسلامی با عرزشیهای براندازنما(سایبری) و اپوزیسیون های برانداز نما و شخصیت های صادراتیاش به خارج از کشور، با استفاده از این واژگان و انواع مغالطه با استفاده از این کلیدواژه ها اجازه نداده است ائتلاف واقعی و موثری شکل بگیرد. چگونه؟ در ادامه متوجه میشوید.
اتحاد چیست: اتحاد همان بیعت است، یعنی بدون هیچ اختلاف نظری با یک شخصیت، یک گروه، یک فرقه، یک سازمان، یک حزب، و در بدترین حالت آن با یک مافیای رسانهای بیعت میکنیم و پشت سر او میایستیم (هر چه گفت و هر چه کرد ما راهی جز چشم گفتن نداریم)
ائتلاف چیست: ائتلاف یعنی گروهها، سازمانها، حزبها، شخصیت های مستقل، رسانههای مستقل، که با یکدیگر اختلاف نظر دارند اما یک هدف مشترک دارند؛ تصمیم میگیرند اختلاف نظرها را برای مدتی کنار گذاشته و برای رسیدن به هدف مشترک بر آن هدف متمرکز شوند.
ما ائتلاف داریم یا اتحاد؟ آن چه که ما در فضای سیاسی و رسانهای مخالف جمهوری اسلامی میبینیم یک اتحاد است نه ائتلاف.
چرا که در ائتلاف، زمانی که یکی از اعضای ائتلاف کوچکترین حرکتی انجام دهد که ما را از مسیری که رسیدن به هدف مشترک است دور کند یا تمرکز را بر این هدف مشترک کاهش دهد سریعا باید توسط دیگر اعضای جزو ائتلاف[از این ائتلاف] کنار گذاشته شود.
جمهوری اسلامی چگونه مانع شکل گیری ائتلاف یا ائتلاف موثر میشود؟ [ ابتدا باید گفت که در حال حاضر آنچه که میتواند به انقلاب 1401 ایران کمک بیشتری کند یک ائتلاف رسانهای رسانه های برانداز جمهوری اسلامی و شخصیتهای شناخته شدهای که مخاطبان بالایی دارند است نه ائتلاف اپوزیسیون خارج از کشور.]
جمهوری اسلامی با صادرات خبرنگاران و تحلیل گران با پوشش براندازی اما با خط فکری اصلاح طلبی به خارج از کشور و ساخت شبکه های ماهوارهای تلاش کرده است که مانع از یک ائتلاف شود. این رسانهها با 100ها میلیون دلار بودجه در سال توانستهاند به راحتی به یک قدرت/ مافیا(ی) بزرگ رسانهای تبدیل شوند و بیشترین مخاطبان را داشته باشند.
این خبرنگاران صادراتی و شبکههای ماهوارهای حتی توانستهاند دهها و صدها چهره داخل و خارج نشین(حتی زندانی نمایشی داخل کشور را) را برجسته و آنها را محبوب کنند و از طریق آنها نیز اهداف خود (اهداف جمهوری اسلامی) را دنبال کنند.
این مافیای رسانهای توانسته است حتی رسانههای مستقل و مردمی که هدفی جز براندازی ندارند را فریب داده و یک ائتلاف ساختگی که در حقیقت یک اتحاد و بیعت با این شبکهها است را به آنها قالب( فرو) کنند.
چه زمانی این قصه دردناکتر میشود؟ زمانی که بدانیم این رسانهها ضریب رسانهای بسیار بالایی دارند. یعنی چهرههای مختلف فعال سیاسی و غیرسیاسی این رسانهها را مرجع معتبری برای خبر میدانند و از آنها برای رفرنس(مرجع خبر) استفاده میکنند، خبرهایشان را به اشتراک میگذارند و اینگونه کمک بزرگی برای بزرگتر و معتبرتر شدن این رسانهها میکنند.
حتی اگر رسانه یا شخصیت مستقلی پیدا شود، و متوجه شود این رسانهها ما را از مسیر براندازی و تمرکز بر آن دور میکنند کوچکترین توانی برای حذف و کنار گذاشتن آنها از این ائتلاف نخواهند داشت. و به شدت توسط این رسانههای مافیایی سانسور خواهد شد. علاوه بر اینکه به «تفرقهاندازی» متهم خواهند شد.
اینگونه میشود که قدرت رسانهای را یک مافیا وابسته(مالی و...) به جمهوری اسلامی بدست میگیرد و در پوشش براندازی، با حیله و نیرنگهای رسانهای، خط اصلاح طلبی را با نام براندازی به مردم قالب میکند و :
1. با هزاران حیله رسانهای ترس را در بین مردم افزایش میدهند و مانع از آمدن میلیون ها ایرانی مخاطب این شبکه ها به خیابان ها میشوند. مانند آزادراه سرعت آزادی که هزاران سرعتگیر دارد.
2. با هزاران حیله رسانهای مردم شجاعی را که به خیابان آمدهاند پشیمان و ناامید میکنند و باور آنها به براندازی را میگیرند و به خانهها برمیگردانند.
3. با هزاران حیله و نیرنگ رسانهای به مردم شجاعی که منزوی و پشیمان و ناامید نمیشوند و باورشان به براندازی را از دست نمیدهند و خیابان ها را برای براندازی انتخاب میکنند؛ «آدرسهای غلط» میدهند و آنها بیهوده و بدون هدف صحیح در خیابان ها میمانند.
4. نه تنها نحوه دفاع مشروع را به مردم آموزش نمیدهند بلکه سعی میکنند مردم را از آن منع کنند یا این دفاع را محدود کنند یا برای استفاده از این حق آنها را دودِل کنند.
تمام.